παρακρόαμα

και παρακρόημα, τὸ, Αασύνηθες ακρόαμα ή τυχαίο άκουσμα το οποίο συνήθως εκλαμβάνεται ως οιωνός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + ἀκρόαμα].